سی سالگی رسیدن به همان قله کوهیست که همیشه آرزو میکردی به آن برسی
ولی وقتی به آن رسیدی میبینی قله ای بزرگتر پشتش قرار گرفته و بجای باز دویدن و دویدن و عجله کردن
اینبار رو به بیست سالگی ات و درست در همان قله که روزی آرزوی صعودش را داشته ای مینشینی و
یک لیوان چای سبز میخوری و لبخند میزنی و به تمام روزهای پشت سر گذاشته ات مینگری و میخندی و میخندی و میخندی و
نگاهی به پشت سرت می اندازی و قله بزرگتر را میبینی و باز میخندی و
به آسمان نگاه میکنی و
میبینی بالای هر قله ای, آسمان یکیست !
الهه فاخته
درباره این سایت